Ζούμε σε μια εποχή, που όλα κινούνται γρήγορα και digital, με αποτέλεσμα να είναι αρκετά δύσκολο να εξηγήσεις σε ένα 15χρονο γιατί κάποτε η αγορά ενός μουσικού άλμπουμ αποτελούσε πραγματική ιεροτελεστία. Ωστόσο, για όσους έζησαν τη εφηβεία τους στη δεκαετία του ’90 και πριν, η απόκτηση ενός βινυλίου και CD αποτελούσε αληθινό τελετουργικό.
Η πρωινή έξοδος τα Σαββατοκύριακα στα δισκοπωλεία του κέντρου, το χαρτζιλίκι που μάζευες το προηγούμενο διάστημα, η αγωνία για την επιλογή και τέλος το «λιώσιμο» του δίσκου για εβδομάδες ολόκληρες – διαβάζοντας το booklet, μαθαίνοντας στίχους και επιλέγοντας τα αγαπημένα σου κομμάτια.
Βέβαια, αυτά πριν από μερικές δεκαετίες. Σήμερα ακόμα και οι 40 plus έχουν μπει στην digital εποχή, ακούγοντας fast food μουσικές από το Spotify και «ξεσκονίζοντας» όταν έχουν χρόνο βινύλια και CD που έχουν σε κούτες στο πατάρι, αναπολώντας τις παλιές εποχές και μοιάζοντας πιο γραφική και από την καλντέρα στη Σαντορίνη.
Κι όμως, μέσα σε αυτές τις σκονισμένες κούτες, ίσως και να κρύβονται CD τα οποία μπορεί και να αξίζουν 10.000 ευρώ. Η ιστοσελίδα MyLondon έψαξε και αποκάλυψε τα άλμπουμ εκεί για τα οποία οι συλλέκτες είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν όσο όσο για να τα αποκτήσουν.
Ψάξε τις κούτες στην αποθήκη
Καταλαβαίνουμε όλοι ότι τα περισσότερα από αυτά είναι συλλεκτικά, με κάποια από αυτά να έχουν κυκλοφορήσει σε περιορισμένο αριθμό και σε συγκεκριμένες αγορές.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το «The Future of Rock and Roll» του Μπρους Σπρίνγκστιν που κυκλοφόρησε το 1988 μόνο στην Ιαπωνία και κοστολογείται στα 1.300 ευρώ. Ακόμα πιο ακριβό είναι το «My Name Was Prince», μια συλλογή του Πρινς που βγήκε μόνο για την αγορά της Χώρας του ανατέλλοντος ηλίου και μάλιστα σε 50 κόπιες: η τιμή του αγγίζει σήμερα τα 6.000 ευρώ.
Το 1998 οι Coldplay κυκλοφόρησαν το EP «The Safety», ένα άλμπουμ που είχαν ως στόχο να το χαρίσουν στις οικογένειες και φίλους τους. Το αποτέλεσμα είναι σήμερα να αξίζει 1.800 ευρώ. Πάνω κάτω ίδια είναι και η τιμή του single «Pennyroyal Tea» που κυκλοφόρησαν οι Nirvana τον Απρίλιο του 1994, αλλά το απέσυραν μετά την αυτοκτονία του Κερτ Κομπέιν. Στην ίδια κατηγορία ανήκει και το single «Smile» του Michael Jackson που κυκλοφόρησε μόνο στην αγορά της Αυστραλίας το 1997.
Το πιο συλλεκτικό από όλα
Όσο περίεργο κι αν ακούγεται ένας από τους πολύ σπάνιους δίσκους είναι το ντεμπούτο της Παρί Χίλτον με τίτλο «Paris» το 2006. Όχι, το άλμπουμ δεν ήταν καλό, αλλά ο Banksy έβαλε το χεράκι του ώστε να γίνει συλλεκτικό.
Ο γνωστός graffiti artist αποφάσισε να αντικαταστήσει σε διάφορα δισκοπωλεία της Αγγλίας 500 κόπιες της Χίλτον με άλμπουμ δικής του έμπνευσης, όπου είχε «πειράξει» το εξώφυλλο και είχε τοποθετήσει ένα CD με remixes του μουσικού Danger Mouse. Αυτός ο σπάνιος δίσκος by Banksy μπορεί να φτάσει έως και τα 10.000 ευρώ στην αγορά.